kyushamen Nogizaka46

ฉันมาถึงใกล้ๆแมนชั่นที่เธออยู่

ขับมาด้วยจักรยาน

วันนี้ก็มาพร้อมด้วยความรู้สึกที่

อยากจะบอกกับเธอไปตรงๆ

แต่ว่าก่อนจะไปถึงก็เจอกับทางลาดชัน

ฉันคงต้องพยายามสักหน่อยแล้ว

แต่คงต้องลงเดิน

ปีนขึ้นไปด้วยเท้าเปล่า

เพื่อการสารภาพรัก

มากกว่าที่เธอคิด

มันลาดชันมาก

ถึงพยายามสุดกำลังเพื่อปีนขึ้นไปแต่มันยากลำบากมาก

ไอความรู้สึกสบายๆนี่มัน

แม้แต่เรื่องรักก็คงไม่สมหวังใช่ไม๊หล่ะ

เหงื่อท่วมตัวเหนื่อยจนงอไหล่ล่ะ

แต่รักเธอที่สุดในโลกหล่ะ

เด็กๆที่เล่นอยู่แถวนั้น

มองที่ฉันแล้วหัวเราะ

การปีนขึ้นไปที่เนินนั้นหน่ะ

มันป็นไปไม่ได้แน่ๆ

แต่ผมไม่ยอมถอยหรอกนะ

เป็นผู้ชายหน่ะถ้าไม่มีความพยายามคงใช้ไม่ได้

นั้นคือความรักใช่ไม๊ ไม่ว่าจะยากแค่ไหน

จะทำสำเร็จให้ดู

มากกว่าที่เธอคิด

มันน่ากลัวมากๆ

แล้วยังปั่นขั้นไปไม่ได้ด้วย

ถ้ายอมแพ้ตั้งแต่ตรงนี้ละก็

คงไปไม่ถึงเธอหรอก

หัวใจทำงานหนัก ร่างกายแทบหมดกำลัง

ฉันรักเธฮขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

มากกว่าที่เธอคิด

มันลาดชันมาก

บรรดาคู่แข่งก็ถอนตัวกันไปจนหมด

ความรู้สึกครึ้งๆกลางๆใช่ไม๊

ก้มหน้ายอมรับ

แต่ในที่สุดฉันก็มายืนอยู่ข้างบนนี้ได้แล้ว

ยังไงก็เถอะ ฉันชอบเธอนะ

ชอบนะะ