だけど Dakedo

だけど     Dakedo

校庭に下校のチャイムが響く
色のない空
野球部が見えにくいボールを追っている

ณ มหาลัย เสียงระฆังเลิกเรียนดังขึ้น
ท้องฟ้าที่ไร้สีสัน
มองเห็นชมรมเบสบอลกำลังฝึกซ้อมขว้างบอล เบมมาซ

隅の自転車置き場で
壁際に並び
話せないまま
ずっと　借り放しのCDを返すため
ここに来たフリしてた

ในมุมของที่จอดจักรยาน
ฉันยืนพิงกำแพงอยู่
ถึงตอนนี้จะพูดออกไปไม่ได้
เลยทำเป็นมานี่เพื่อ
ขอรับคืนซีดีที่ให้คุณยืมไป

だけど・・・

แต่ว่า

「あなたが好きでした」
最後に言いたくて
この胸の木々が風に揺れている
「あなたが好きでした」
声には出せなくて
切なさを気づかれないように
微笑みました

ฉันชอบคุณมาโดยตลอด
ต้นไม้ในใจฉันกำลังสั่นไหวเพราะแรงลม
ฉันชอบคุณ
ฉันเอ่ยเสียงออกมาไม่ได้
เพื่อไม่ให้ดูเศร้าเกินไป
ฉันเลยยิ้มให้คุณไป

あの街はそんなに遠くはないと
教えてくれた
距離じゃなく
あなたがいなくなる
明日(あした)から

คุณบอกฉันว่า
เมืองนั้นไม่ได้ไกลจากที่นี่
ไม่ใช่ระยะทางหรอก
แต่เพราะจะไม่มีคุณ
ตั้งแต่วันพรุ่งนี้

水を入れ替えたプールが

きらきらと光る
未来のように・・・
何にも始まらなかった
時間(とき)だけが錆(さ)びついたあの金網

น้ำในสระกำลังพริ้วไหว
ส่องแสงประกาย
อย่างกับเป็นอนาคต
ถึงแม้จะไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
แต่การเวลาทำให้กรงเหล็กเป็นสนิม

だけど・・・

แต่

「今なら言えるのに・・・」
心が叫んでる
思い出は　いつも　忘れものばかり
「今なら言えるのに・・・」
涙が溢れそう
夕焼けが眩(まぶ)しい目をして
俯(うつむ)きました

ถึงแม้จะมีแค่ตอนนี้เท่านั้นที่จะพูดออกไปได้
ภายในใจฉันกำลัง ร้องตะโกนอยู่
ความทรงจำ เป็นสิ่งที่สักวันก็จะถูกลืมไป
แม้ว่าแค่ตอนนี้เท่านั้นที่บอกไปได้
น้ำตาฉันคงจะรินไหล
แสงอาทิตย์ตกมันเปล่งประกายแยงตา
ฉันก้มหน้าลงอย่างเศร้าใจ

「あなたが好きでした」
最後に言いたくて
この胸の木々が風に揺れている
「あなたが好きでした」
声には出せなくて
切なさを気づかれないように
微笑みました

ฉันชอบคุณ
ถึงอยากจะบอกในช่วงสุดท้าย
แต่ต้นไม้ภายในใจฉันกำลังพริ้วไหวด้วยแรงลม
ฉันชอบคุณ
ไม่สามรถเอ่ยออกไปได้
เพื่อไม่ให้ดูเศร้าเกินไป
ฉันจึงยิ้มให้คุณ